Здраствуйте это Я Марьям Андреева.

Кичэ Шэмэрдэн бистэбездэ укчылар хэм студентлар катнашында Молодежная Волна дип исемлэнгэн концерт булды.Без кызлар белэн Полька биюен биедек.Беренче тапкыр зур сэхнэдэ чыгыш ясавым иде бик борчылдым Аллга шокер номерыбыз бик маур булды. Рэхмэт укытучыбыз Аделина Михайловнага.Безне алкышларга кумгэн тамашачыларга.

Арча бистэсендэ Габдулла тукай музеенда менэ шундый кургэзмэдэ булырга туры килде.Мина бик охшады бик бай мэгълумат тупланган биредэ. Габдулла Тукай дәүләт әдәби-мемориаль музей комплексы (рус. Государственный литературно-мемориальный музейный комплекс Габдуллы Тукая) — Татарстанның Арча районы Яңа Кырлай авылында урнашкан дәүләт (РФ) бюджетындагы мәдәният оешмасы (музей-комплекс). Бөек татар шагыйре Габдулла Тукайның (Габдулла Мөхәммәтгариф улы Тукаев, 1886—1913) тормыш юлы һәм иҗаты белән таныштыра. Музей 1960-елларның икенче яртысында җәмәгатьчелек башлангычында эшли. Беренче экспозиция авыл китапханәсе бинасында төзелә. Нигез салучылар — Хөснурый Хәбри кызы Хәбриева (1901—1967), Азия Нурулла кызы Шакирова. 1971 елдан — «дәүләт музее» статусында. 1976 елның 26 апрелендә яңа экспозиция ачыла. 1976—1979 елларда, Габдулла Тукайның тууына 90 ел тулу уңаеннан, сынчы Бакый Урманче проекты буенча нарат бүрәнәләрдән ике катлы яңа бина төзелә[1]. 1979 елда Тукай яшәгән йорт, аны уллыкка алган Сәгъди Сәлихов утары (Сәгъди йорты) яңартыла. 2007 елдан — ТР мәдәният министрлыгы карамагындагы мөстәкыйль мәдәният оешмасы. Күргәзмәләр мәйданы — 724 кв. м. Музей фондында 1 700 саклау берәмлеге (төп фондта — 822) (2014 ел ахырына). Музейда милли татар йортының эчке күренеше торгызылган. ХХ гасыр башында салынган Әхмәтхан бай Мөхәммәтҗанов йорты махсус проект буенча төзекләндерелә. Экспозициядә XIX гасыр ахыры — XX гасыр башында Яңа Кырлай авылы байларының көнкүрешен тасвирлаган мемориаль әйберләр урын алган. Экспонатлар арасында фисгармония, патефон, шкаф, комод, сепаратор (сөт аеру аппараты) бар.

Балкыш сэлэмэтлэндеру узэгендэ ял итучелэр очен Туган телем ЬТатар Теле дип исемлэнгэн матур кургэмэ булдырылган.Милли ризыклар белэн беррэттэн милли баш киемнэре дэ бар биредэ. Бигрэктэ калфаклар.тубэтэйлэр куз явын алырлык. Калфак классик татар милли киемнәренең аерылгысыз өлешенә әверелде. Калфак сәйлән белән бизәлә,
XVIII—XX гасырлар эчендә калфакның үлчәме, милли бизәкләре бик ник үзгәргән. Элегерәк йомшак материалдан эшләнгән бөтен башны каплый торган калфаклар эшләгәннәр.
XVIII гасырда аппликация технологиясе кулланыла, эреле-ваклы төрле төстәге тукыма кисәкләреннән өспочмак итеп катлап салынган колакчыннар тегелә башлый.
Калфакны бәрхәт материалдан тегәләр, кулбашка төшеп торган чуклы тасма белән бизи башлыйлар.
Соңгарак авыр тасмалар, чуклар югала, калфак кечерәк һәм уңайлырак итеп тегелә. Каты кырпаулы калфакларны шәл һәм яулык астында киеп йөриләр.
XX гасыр башында татар хатын-кызлары арасында, нигездә, зыялылар вәкилләре һәм шәһәр халкы арасында Аурупа кием-салым формасы киң тарала, әмма калфак хатын-кызның милләтен билгеләгән традицион баш киеме булып кала.
Совет чорында калфак көндәлек баш киеме булудан туктый һәм бары тик бәйрәмнәрдә яки милли кием сыйфатында гына сәхнә костюмына әверелде.

В читальном зале Шеморданской сельской библиотеки организована краеведческая экспозиция «Листая страницы истории Шемордана», посвящённая 100-летию образования посёлка. На ней представлены архивные документы, фотографии, иллюстративный материал и альбомы по истории самого крупного населённого пункта Сабинского района. Библиотекой также подготовлен буклет «Сто важных дат к юбилею Шемордана» - своеобразная календарная летопись нашего посёлка на основе архивных и газетных материалов, воспоминаний старожилов. В буклете представлен перечень важнейших событий из истории посёлка (начиная с 1914 г.) и сегодняшнего дня, а также фотографии старого и современного Шемордана Шемордан – село в Сабинском муниципальном районе, в 22 км к северу от райцентра Богатые Сабы. Граничит с Кукморским, Балтасинским и Арским районами. Железнодорожная станция на линии Казань-Екатеринбург.
Территория Шемордана составляет 6516 га. Со всех сторон окружен смешанными лесами.
Население составляет около 7 тысяч человек (более 10 национальностей).
Шемордан – в переводе с персидского означает «Шах мәрдәнь» - «царь храбрых». Его история началась со строительства железной дороги Казань-Екатеринбург в 1914 году.
На месте сегодняшнего Шемордана находился густой лес, который стали выкорчевывать крестьяне и рабочие из окрестных деревень. Лесорубы жили в палатках, тут же кипятили чай на кострах и варили еду. Первым строением стала будка путевого обходчика Патрикеева. Строительство железной дороги пришлось на трудные годы первой мировой войны. По свидетельствам очевидцев, в Шемордане ее помогали строить военнопленные из Австрии. Ими был построен в 1917 г. деревянный вокзал и жилые бараки.
С 1918 г. до 1930 г. разъезд Шемордан входил в Арский кантон. В середине 30-х годов Шемордан был отнесен в Олуязский сельсовет Сабинского района вместе с деревнями Олуяз и Пукаль.

Сегодня отмечается День рождения Деда Мороза.Прообраз знакомого нам сегодня Деда Мороза возник в славянской мифологии. Восточные славяне почитали мороз как стихию - он представлялся им невысоким бодрым старичком с седой бородой, которого зимой звали, а летом просили не приходить, чтобы не портил урожай. Позже, в середине XIX века, Мороз начинает приобретать черты известного нам сегодня Дедушки. Поочередно он меняет несколько имен: Мороз Иванович, Святой Николай, Морозко и, наконец, в начале ХХ века, уже знакомый нам Дед Мороз. Он приживается и остается символом Рождества и Нового года вплоть до Революции.
К 1929 году Дед Мороз как элемент православного праздника находится под запретом, как и само Рождество. Однако уже накануне 1936 года он возвращается - переосмысленный, более светский. Теперь зимний волшебник приходит в Новый год, а когда-то рождественская елка - становится новогодней. Традиции Рождества во многом сохраняются при праздновании Нового года, но они больше не имеют религиозного подтекста. Дед Мороз того времени - высокий, с седой бородой, в красной, белой или синей шубе с меховой оторочкой. У него всегда при себе волшебный посох и мешок с подарками. Передвигается он в санях, запряженных тройкой лошадей.
С тех пор образ Деда Мороза сильно не изменился. Появилась спутница - внучка Снегурочка, и было построено несколько резиденций: в Архангельске, в Лапландии, на Северном полюсе, в Великом Устюге, Мурманске и Москве. Как настоящий волшебник Дед Мороз может находиться в нескольких местах одновременно, поэтому свои письма дети могут отправлять в любую из резиденций - они обязательно попадут к адресату.
Традиция отмечать день рождения возникла в Великом Устюге в 2005 году. Сколько лет Деду Морозу на самом деле, посчитать очень сложно - особенно учитывая все предыдущие образы, в которых знали волшебника. Поэтому при праздновании никто не считает, какой год пошел Деду Морозу - он появился очень давно и сменил столько имен и обличий, что узнать его точную дату рождения уже вряд ли кому-то удастся. Школа искусств нашего района проводил онлайн конкурс рисунков в честь дня роэждения Деда Мороза.Я тоже участвовала.Как Вам мой рисунок?

Сабинский район с Шемордан.
Мадияр Хазиев Заслуженный работник культуры Республики Татарстан.
Лауреат премии Министерства культуры РТ им. Баки Урманче.
Почетный гражданин города Набережные Челны.
Работы находятся в собраниях государственных музеев РТ и РФ, а также в частных коллекциях в России и за рубежом.
Живет и работает в г. Набережные Челны. Художник-живописец.
Родился 1 марта 1949 года в деревне Кренни Сабинского района Татарской
АССР. Одной из отличительных черт стиля художника, является техника работы на стекле, с подкладками из разноцветной фольги. Благодаря данному методу, в зависимости от освещения, времени суток и даже погоды, меняется восприятие картин.
Среди наиболее излюбленных тем Мадияра Шариповича: родной край, образ матери, национальные мотивы. В своих работах он воссоздает то душевное состояние, которое когда-то пережил в детстве, передает основополагающие ценности татарского народа.
За долгую и плодотворную творческую жизнь создал десятки шедевров, вошедших в Золотой Фонд культурного наследия татарского народа.
Работы Мадияра Хазиева хранятся во многих частных коллекциях России, Казахстана, Италии, Турции, США и Канады.

Буген без Саба районы балалар китпханэсе оештырган Кунелем хэзинэлэре дип аталган кургэзмэдэ булдык.Уткэннэрне барлау кебек оештырылган музейны сезгэдэ курсэтэсе килэ дусларым. Бала үзен Кеше итеп тойсын өчен,аңарда милли горурлык,туган телгә мәхәббәт хисе тәрбияләргә кирәк.Шуның өчен дә мәктәпкәчә яшьтәге балаларны тәрбияләүдә халкыбызның борынгы гореф-гадәтләрен,йолаларын һәм бәйрәмнәрен өйрәтү мөһим чараларның берсе булып тора.Ана телендә тәрбияләнгән бала гына үз милләтенә ,аның теленә һәм гореф-гадәтләренә чын мәгънәсендә ихтирамлы була.
Сабыйларның сәламәтлеген ныгыту,физик һәм шәхси үсешен тәэмин итү,тәрбия эшендә милли гореф-гадәтләрне куллану-балалар бакчалары эшчәнлегенең төп бурычы.
Без тирән үзгәрешләр чорында яшибез.Мондый шартларда һәркемнең иҗади эшләү,яңалыкка омтылу,тәрбия укыту эшен заман тәлапләренә җавап бирерлек итеп оештыру сорала.




Татар халкының үзенең бәйрәмнәре,милли йолалары иң әһәмиятлесе.Милли бәйрәмнәр – халыкны милләт итеп берләштерә торган чараларның берсе.Без үз эшебездә халык педагокикасы хәзинәләреннән киң файдаланабыз.
”Сөмбелә”,”Нәүрүз”,”Карга боткасы”,”Сабан туе”,Әбиемнең серле сандыгы” бәйрәмнәрен уздырып,балаларда милли традицияләргә мәхәббәт тәрбиялибе Балалар илгә,көнгә ямь бирүче чәчәкләр;өлкәннәрнең иң матур,иң изге хыяллары һәрчак балаларга барып тоташа.
“Үткәнен белмәгән,милли тәрбия алмаган кешенең киләчәге юк”,-ди күренекле мәгърифәтче Шиһабиттинт Мәрҗани.
Ә бит.үткәнебезгә күз салсак,татар халкы гомер-гомергә эшчән,әдәпле.кунакчыл,ачык йөзле,миһербанлы булган.Матур гореф-гадәтләр,милли бәйрәмнәр,күп төрле йолалар хезмәт кешесенә дәрт өстәгән.шуны онытмаска кирәк:без балаларны милли рухта тәрбияләп үзебезнең бәхетле киләчәгебезне хәзерлибез,чөнки милли рух- акыл һәм гүзәллек,зәвык һәм әхлак,хезмәт һәм тәрбия чарасы ул.

Гаилэбез белэн Юдино бистэсенен яр буенда буллык.Бик матур итеп мэйданчык булдырганнар биредэ.

Паровоз серии Л1591 работал в локомотивном депо Юдино с 1949 по 1960г.Первым машинистом на паравозе был старший машинист Егоров Семен Иванович Вес поезда с паровозом серии Л 2300 тонн.длина 55 вагонов. Первые 5 паравозов серии Л пришли в депо в 1949 году.И хочу рассказать немного о паселке.Ю́дино (тат. Юдино) — микрорайон в составе Кировского района города Казани. Поселок Юдино прилегает к лесопарковой зоне озера Лебяжье. В 1918 году большая часть посёлка Красная Горка севернее хода железной дороги Москва — Казань по указу Ленина была переименована в посёлок Юдино, который стал первым в России населённым пунктом, названным в честь героя гражданской войны — Яна Юдина. Посёлок включён в черту города Казани после Великой Отечественной войны в 1965 году.

Китапханә – беренчедән, матур әдәбият дөньясы булса, икенчедән, тылсымлы вакыйгалар иле дип әйтергә мөмкин. Анда рухи байлык алудан тыш, язучылар белән очрашасың, яңалыкларны белергә омтыласың... Китапханәнең төп байлыгы китаплар булса, иң кадерлесе – андагы китапларны укырга яратучыларның күп булуы. Шуңа да китапханә киштә-киштә китаплары белән генә түгел, ә үзенең укучылары белән яши. Гомуми итеп әйткәндә, алар берсен-берсе тулыландырып, үткәнне онытмаска, бүгенгенең кадерен белергә, киләчәкне күзалларга да өйрәтәләр
Бүгенге заманда без кеше китап укымый дип зарланырга яратсак та, китап сөючеләр юк, дип әйтергә һич телебез әйләнми. Саба районы Илэбэр китапханэсендэ кеше бер дә өзелми. Китапханәбезгә килеп керү белән, уку залында тудырылган җылы мохит, чисталык үзенә җәлеп итә. Анда китап сөючеләр өчен барлык шартлар да тудырылган – компьютерлар белән тәэмин ителгән, интернет челтәренә тоташтырылган. Мәктәп укучысымы син, студентмы, өлкән буын вәкилеме – һәр төркем өчен дә аерым бүлек булдырылган. Заманча, актуаль темаларга туры китереп китап күргәзмәләре эшләп тора. Берсеннән-берсе мавыктыргыч, кызыклы һәм файдалы чаралар оештырып, белешмәләр аша китап-ка мәхәббәт тәрбиялибез.
Китапханә – серле дөнья булса, китапханәче – шул серне чишәргә ярдәм итүче. Аның эше күпкырлы, кирәкле китапны табып бирүдән тыш, әледән-әле, китап укучылар белән әдәби кичәләр, язучылар белән очрашулар да үткәрергә тиеш ул.
Тулырак: http://nkamsk-rt.ru/news/yter-szem-bar/kitapkhan-serle-dnya