Герой Советского Союза Хабибуллин Заки Хабибуллович памятник установлен в Сабинском районе пгт Богатые Сабы. Родился он в Сабинском районе в д Верхний Отар. По национальности татарин. После окончания семилетней школы работал инспектором Татсоцстрахкассы. Сначало в своем районе потом в Казани. В 1931 году был призван в армию, окончил военно-политическое училище. После этого служил в разных частях на политической м комсомольской работе, в том числе в частях, которые участвовали в войне с Финляндией.
Герой Советского Союза Хабибуллин Заки Хабибуллович памятник
Памятник Хабибуллина Заки Хабибулловича

В начале 1940 годов прошел курсы преподготовке и стал строевым командиром. С первых дней войны находился на фронте. Хабибуллина считали одним из лучших командиров полка не только в своей девизии, но и в корпусе. Звание Героя присвоено 27 февраля 1945 года за самоотверженность в бою у населенного пункта Конары в Польше. Погиб в бою 1 мая 1945 года.

Памятник труженикам тыла в Сабах.

9 мая 2015 года в пгт Богатые Сабы Сабинского района состоялась торжественное открытие памятника, посвященного труженикам тыла. Памятник труженикам тыла-монументы в России и в странах бывшего СССР, призванные закрепить, увековечить память о суровых и героических буднях людей, трудящихся в народном хозяйстве в годы Великой Отечественной войны 1941-1945годов. Установка таких монументов массово организована в период с 2010 года основная масса монументов появилась в 2012-2015 г. Труженики тыла - это люди работавшие во время ВОВ в тылу, и вносящие своим трудом огромный вклад в Победу. Труженики тыла, как правило, являлись те кто на момент ВОВ являлись несовершеннолетним человеком. Однако это человек трудился в тылу, на промышоенных и военных предприятиях, выполняя порученные ему задания по изготовлению всевозможной военной и другой техники.

В Сабах есть ещё памятник Хазиев Валит Хазиахметович

Родился 9 июля 1925 года в селе Уют Сабинского района Татарской АССР в крестьянской семье.
1943 году- получив начальное образование работал бригадиром в колхозе.
Январь 1943 год - призван в ряды Рабоче-Крестьянской Красной Армии.
Принял Военную присягу в пулемётном училище на станции Татищево Саратовской области.
Закончить училище ему не пришлось, так как часть курсантов отправили на фронт в район города Великие Луки Псковской области, где располагался штаб 334-ой стрелковой дивизии, сформированной в Татарской АССР, 43-ей армии 1-го Прибалтийский фронт.
Июнь 1944-45 годы - на фронтах Великой Отечественной войны:
красноармеец, комсомолец, стрелок 1126-го стрелкового полка
Участвовал в боях за освобождение Белорусской ССР
1945 год - демобилизован.
1945-95 годы - жил и работал в Зеленодольске Татарской АССР.
Умер 16 мая 1995 года.
Памятник Хазиева Валита Хазиахметовича

Подвиг
Проявил героизм при форсировании Западной Двины:
25 июня 1944 года - в числе первых форсировал реку Западная Двина у деревни Гринёво Шумилинского района Витебской области Белоруссии. Достигнув берега, занятого противником, скрываясь за кустами, подполз к амбразуре вражеского ДЗОТа и противотанковой гранатой заставил замолчать его пулемёт. Так же была уничтожена ещё одна пулеметная точка противника. Вражеская атака захлебнулась, что дало возможность осуществить переправу полку и занять плацдарм. В этом бою на плацдарме он был ранен, но не покинул поля боя до полного выполнения боевого задания.

Сегодня 24.11.2023 год. Я в Сабинском районе.


Закиров Гали Закирович родился в 1910 году в селе Богатые Сабы (ныне — Сабинский район Татарстана). Получил начальное образование, после чего работал в колхозе. В 1940 году переехал в село Ильинка Ленинского района Северо-Казахстанской области Казахской ССР, где работал в машинно-тракторной станции. В 1941 году Закиров был призван на службу в Рабоче-крестьянскую Красную Армию. С июля того же года — на фронтах Великой Отечественной войны. К октябрю 1943 года гвардии младший сержант Гали Закиров командовал стрелковым отделением 3-го батальона 8-го гвардейского воздушно-десантного полка 3-й гвардейской воздушно-десантной дивизии 60-й армии Воронежского фронта. Отличился во время битвы за Днепр.
9 октября 1943 года в боях на плацдарме на западном берегу Днепра в районе села Ясногородка Вышгородского района Киевской области Украинской ССР Закиров активно участвовал в отражении немецких контратак, уничтожив около роты вражеской пехоты. Действия Закирова способствовали успешному продвижению вперёд частей полка.
Указом Президиума Верховного Совета СССР от 10 января 1944 года гвардии младший сержант Гали Закиров был удостоен высокого звания Героя Советского Союза. Тем же Указом он был награждён орденом Ленина.
Погиб в феврале 1944 года в боях за освобождение Украинской ССР.В честь его улица Сабинского района назван Гали закирова.

Авылыбыз китапханәсенә мин атна саен барам. Укытучы апабыз классыбыз белән дә алып бара, әнием белән дә барам. Мин дә, минем әнием дә китап укырга бик яратабыз. Без гаиләбез белән республикакүләм "Әдәби марафон" проектында да катнашабыз. Ул ел саен үткәрелә, 21 көн дәвамында әдәби китап укырга 1әм иң кызыклы өлешен социаль челтәрдә урнаштырырга кирәк. Китапханәче Римма апа безне яңа кайткан кызыклы китаплар белән таныштыра, укырга китаплар тәкъдим итә. Бу юлы мин Зиннур мансуровның "Телбизәк" исемле шигырьләр китабын алдым. Аның шигырьләре миңа бик ошады, сезгә дә укырга тәкъдим итәм.

Авылымның хәтер мемориалын быел яңарттылар, матурланды. Сугышта һәлак булганнарның исемнәрен янача, матур итеп язылган табличкалар урнаштырдылар. Сугын чоры турында мин мәктәбебез сайтындагы "Авыл тарихы" бүлегеннән түбәндәгеләрене укыдым:
1941 елның 22 июнендәге сугыш башлану турындагы хәбәр моңа кадәр бер эзгә салынып алга баручы авыл тормышын пыран-заран китерә. Күпләр бу хәбәрне басу түрендә ишетәләр, шунда ук илгә ябырылган дошманны бик тиз генә куып җибәрергә, илгә тыныч тормыш яулап кайтырга өметләнеп, фронтка озатуларын сорап гариза язалар. “Туры юл” колхозы беренче мобилизация вакытында ук 150 әзмәвердәй ир-егетен, шоферы белән бергә 2 автомашинасын, 50 атын фронтка озата. Ә колхозның бөтен эше, авырлыгы, илне икмәк белән тәэмин итү хатын-кызлар, яшүсмерләр һәм өлкәннәр иңсәсенә төшә. Әле 1941, 1942 елларда эш күпмедер дәрәҗәдә җиңелрәк бара.1941-1942 елларда авылга дошман кул астында калган җирләрдән эвакуацияләнеп килүчеләрне китерәләр. Аларның күбесе бала-чага, ә хатын- кызлар әз була. Бер авыз татар сүзе белмәгән Ленинград кешеләрен авыл халкы булдыра алган кадәр җылы каршылый, аларны правление йортына урнаштыралар. Авыл халкы үзенең дә кысын азыгын алар белән уртаклаша, ярдәм итәргә тырыша. Берәр еллап яшәгәч, аларны Ольгигодагы бояр йортына урнаштыралар, детдом итеп үзгәртәләр. Ватан сугышы елларында Метрәй авылыннан фронтка 356 кеше озатылып, шуларның 150 се яу кырларыннан әйләнеп кайтмады, өйләренә әйләнеп кайтканнары да авыр яралары төзәлеп бетмичә, якты дөньядан китә баралар.

23 нче ноябрь көнне Метрәй авылы мәдәният йортында "Театр һәм без" дип аталган мастер-класс узды. Әлеге мастер-классны мәдәният йорты режиссеры Илүзә Фаязовна уздырды. Ул безгә бармак театры серләре турында сөйләде. Кечкенәдән үк бармак театры уйнап үссәк тә, күп әйбер белмәгәнбез икән. Һәр театр үзенчәлекле һәм серле. Әлеге мастер-класс безгә бик ошады. Дусларым да, мин дә бик актив катнаштык, өйгә кайткач, әти-әниләребезгә дә уйнап күрсәттек.

Метрәй авылы мәдәният йорты авылыбызның бердәнбер мәдәни үзәге. Әгәр ул булмаса, без кая гына барыр идек тә, нинди генә мәдәни чарада катнаша алыр идек икән? Район үзәгенә бездән 5 чакрым, ни кызганыч, автобус та йөрми. Шуңа күрә без бик еш авылыбыз клубына барабыз. Анда мастер-класслар, төрле мәдәни чаралар еш уздырыла. Хәзерге вакытта анда халык театрының яңа спектакле репетицияләре бара. Тиздән әлеге әсәрне алар сәхнәгә куячаклар. Әлбәттә, мин дә барачакмын!

Культурная команда участвует в акции "Книги Донбассу". Явней тоже поучаствовала, принесла книгу в библиотеку им.Р.Миннуллина, пусть она принесет кому-то радость!

Мин Метрәй башлангыч мәктәбендә белем алам. Анда бик бай музей да бар. Без уку чорында музейда еш булабыз, дәресләр вакытында да керәбез. Әлеге музей белән сезне дә таныштырырга телим.
Иң борынгы эш коралларының ни өчен кулланылганын без аңламыйбыз да, чөнки техника алга киткән заманда яшибез. Кул тегермәне, чапкыч, кер тактасы һәм башкалар. Мәктәп чорын Мөслимнең туган якны өйрәнү музенда күреп кайткан идем инде. Монда да нәкъ шундый ук парта тора. Безнең якларда кайчандыр мамонтлар яшәгәнен әйткән идем инде. Мамонт сөякләре безнең авыл территориясендә дә табылган. Әлеге табылдыклар безнең музейда да саклана. Мәктәбебез кеченә булса да, менә шундый бай музее бар.