Буген сезгэ Телэчебезнен матур, салкын, чиста чишмэлэрен курсэтэсем килэ.
Су – безнең төп байлыгыбыз. Безнең ата-бабаларыбыз табигать хәзинәсенә рәхмәтле булганнар. Алар сулыкларга изге әйбер итеп караганнар. Чишмәләрне авылның ихтирамга лаек кешеләре, картлары күзәтеп, карап торган.
Ә чишмәләр вакыт агышын тоймый да кебек агалар да агалар.
Һәр йортка су үткәрелгән, кешеләр бөтен уңайлыкларга ирешеп гомер кичергән заманда чишмәләр ни хәлдә яшәп ята соң?