Һэркемгэ уз мэктэбе кадерле.

   Һәркемгә үзе укыган мәктәп кадерле һәм якын.

Мин үземнең мәктәбем турындада әйтеп китәсем килә. Беренче карашка ул башка мәктәпләрдән, бәлки, аерылмыйдыр. Әмма монда күңелгә үтеп керә торган җылылык һәм ниндидер рәхәтлек бар, бу хисләр мәктәпнең тупсасын атлагап кергәч та сине урап алалар кебек. Мин  беренче сыйныфта  укыйм.  Укырга бик телэп йорим.

Мәктәп кешегә беренче бик мөһим булган белемне генә түгел, беренче тормыш дәресләрен дә бирә, дуслар  белән  таныштыра.

Безнең сыйныф бүлмәләре якты һәм җылы. Анда яңа белем алыр өчен бөтен шартлар каралаган. Без үзебезнең укытучыларыбызны бик яратабыз һәм хөрмәт итәбез. Алар кайчан бик таләпчән яки усал булсалар да, без беләбез, укытучыларыбызның төп бурычы – безне чын һәм яхшы кешеләр итеп тәрбияләү.

Безнең сыйныф җитәкчесе Голназ Наилевна. Ул игелекле һәм яхшы кеше. Һәрбер укучысын тыңлый һәм аңлый белә. Классыбызны без гел чисталыкта һәм тәртиптә тотырга тырышабыз.

Укудан буш вакытыбызны без үзебезнең иркен спорт залында үткәрәбез. Без бик тату сыйныф, бер-беребезгә гел ярдәмгә килергә ашыгып яшибез 

Мин үземнең туган мәктәбемне һәм дусларымны нык яратам .