Мөҗәһит Әхмәтҗанов "Кояш җәйгә хәл ала"

Сез дә уйлый торгансыздыр,
Мин дә бик еш баш ватам.
Хәйләкәр дә соң бу кояш,
Менә шуна шаккатам.

Җәй җиттеме, баш очында
Йөзә ул янып-пешеп.
Сусавын баса һәрвакыт,
Безнең инешкә төшеп.

Ә кышларын, салкын булгач,
Тунын киеп куя да
Кешеләргә озак итеп
Күренергә ояла.

Күзен сирпеп бер үтә дә
Йокысына тала ул.
Зинһар, уята күрмәгез,
Җәйгә дип хәл ала ул.